Έρχονται οι Ρώσοι

Μία κρίσιμη αμερικανορωσική σύγκρουση συμφερόντων είναι αυτήν την περίοδο σε εξέλιξη με σημείο αναφοράς την Ελλάδα. Ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου ΔΕΠΑ λειτουργεί ως ευκαιρία για τη Μόσχα να ενδυναμώσει την παρουσία της στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Εμπόδια δια της διπλωματικής οδού του «έτσι θέλω» φέρονται να προβάλλουν οι ΗΠΑ.
Αποστάσεις τηρεί η Γερμανία.

Οικονομικές εξελίξεις γεωπολιτικής σημασίας σημειώνονται με αφορμή την προωθούμενη αποκρατικοποίηση των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, με το σχετικό διαγωνισμό να εισέρχεται στη τελική ευθεία. Η ρωσική εταιρεία Negusneft του ομίλου Sintez φέρεται να έχει καταβάλει έως τώρα την υψηλότερη προσφορά για την απόκτηση της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου και της θυγατρικής της, διαθέτοντας σχεδόν 1,9 δις ευρώ. Οι υπόλοιπες προσφορές οι οποίες έχουν κατατεθεί στο ΤΑΙΠΕΔ αφορούν μεμονωμένα είτε τη ΔΕΠΑ είτε τη ΔΕΣΦΑ. Στο «παιχνίδι» συμμετέχει και η έτερη ρωσική εταιρεία Gazprom.

«Οι Ρώσοι πλειοδοτούν, έχουν μακράν τις καλύτερες προσφορές, με αποτέλεσμα να υπάρχει η σκέψη από την άλλη πλευρά να τροποποιηθούν οι όροι του διαγωνισμού ώστε να δημιουργηθεί ένα κονσόρτσιουμ (σ.σ. ένωση εταιρειών) γύρω από την εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν (σ.σ. αμερικανικών συμφερόντων), ενδεχομένως με ελληνικούς ομίλους», λέει στο tvxs.gr ο παρατηρητής ενεργειακών και ευρύτερα γεωπολιτικών θεμάτων, αρθρογράφος στα Επίκαιρα, Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, ο οποίος προσθέτει χαρακτηριστικά πως «οι Ρώσοι είναι έξαλλοι, καθώς επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως βάση ενεργειακών δραστηριοτήτων, με αποθηκευτικούς χώρους και τερματικούς σταθμούς - σήμερα το 80% του φυσικού αερίου προς την Ελλάδα προέρχεται από τη Ρωσία».

Τρία είναι τα παράλληλα και αλληλοσυνδεόμενα ενεργειακά μέτωπα της Ελλάδας: Οι ρωσικού ενδιαφέροντος αγωγοί Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και Southstream οι οποίοι φέρονται να έχουν «παγώσει» λόγω αμερικανικών αντιδράσεων, ο αγωγός TAP αμερικανοαζεριανών συμφερόντων και οι σχεδιασμοί σύμπραξης με Ισραήλ και Κύπρο.

Οι ρωσικές εταιρείες αντιμετωπίζουν ως επένδυση - κλειδί την περίπτωση της ΔΕΠΑ, με το βλέμμα και στα Ελληνικά Πετρέλαια (όμιλος Λάτση και ελληνικό Δημόσιο), προκειμένου να αποκτήσουν κομβικό ρόλο στο νότιο ενεργειακό διάδρομο προς την Ευρώπη. Ρωσικά δημοσιεύματα μιλούν επίσης για επενδύσεις στους σιδηρόδρομους και στον τουρισμό σε δεύτερη φάση. Σημειωτέον, με την ελληνική κρίση σε πλήρη εξέλιξη, οι ρωσικές άμεσες επενδύσεις παρουσιάζουν αυξητική τάση από το 2009 και έπειτα.

«Στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, η ελληνική πλευρά θα περίμενε έστω μία 'αμερικανική' προσφορά η οποία θα πλειοδοτούσε έναντι της 'ρωσικής', ώστε να βγει από τη δύσκολη θέση. Ωστόσο, ούτε καν αυτό συμβαίνει. Υπάρχει απλώς η αξίωση να μην δοθεί η δουλειά στους Ρώσους. Όσον αφορά στην ΕΕ, στην ουσία υιοθετεί τις αμερικανικές θέσεις. Η Γερμανία πάντως έχει τη δική της στρατηγική: απεξάρτησε τις σχέσεις της με τους Ρώσους από τις αντίστοιχες με τους Αμερικανούς, φτιάχνοντας έναν υποθαλάσσιο αγωγό ο οποίος δεν εμπλέκεται με τις πρώην μεγάλες χώρες της Σοβιετικής Ένωσης στις οποίες σήμερα παίζουν ρόλο οι ΗΠΑ. Στην προκειμένη περίπτωση, το Βερολίνο από τη μία πλευρά δεν βλέπει με κακό μάτι τη συνδιαλλαγή Ελλάδας - Ρωσίας, από την άλλη πλευρά δεν παρεμβαίνει», παρατηρεί ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος.

Γενικότερα, ο ίδιος κάνει λόγο για «εξάρτηση χωρίς σύνορα» της Ελλάδας, η οποία κατά τη γνώμη του οφείλει να διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα της ενεργειακής υποδομής της, καθώς «τα ποσά είναι ασήμαντα μπροστά στο μακροπρόθεσμο στρατηγικό όφελος».